واژه ها دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب
واژه ها دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب
Blog Article
گاهی اوقات، کلمات حرف مانند باد بر دل ما می زند. در آن لحظه، خواب از چشم هایمان چشم می ریزد و قلبمان غمگین گنگ. مرغوب بودن این واژه ها به قدری قوی که حس آن را هیچ وقت فراموش نمی کنیم.
گفته هایی که روح را به درد می اندازد.
زمانی که سخن ها ناشایسته باشند، روح انسان آزار می گیرد و آن را به دق می کشاند. مانند زهرِ در دل فرو برده شود، کلام های آلوده به کینه روح را پوسیده می کند.
- کلمات
- دلheartsuit
در تاریکیِ ماتم, جملاتی تا رنج
دل / روح / جان خسته / شکسته / آزرده در چشمه/ساحل / دل+ دریا / فجاعی / چاهِ غم است. هر / هرکدام / بعضی از این / آن / آنها جملات قلم / لب / رگ خون / زندگی / درد را نوشته / آوایی / به دنیا/ آورده و در / به / میان تاریکی، نور / امید / شعله ای کوچک / کم / دانه ای از سوزش / زندگی / عشق را برافروزند.
- زبان / صوت / گام ایستاده / آرام / درهم در / بین / پس این جملات / کلمات / حرف ها.
- هر / کدام / همه جملات درد / رنج / غم را با / در / به رنگ / صدای / نور زندگی.
آوای دفن شده: اشک های نشنیده
در این دنیای پر سر و صدا، گاهی گله ها قلب ها خاموش می روند. قلب انسان {مملو|پر|بار از اندوه ، گریه های نامی more info می کند. حرف اشک ها،{در تاریکی|در سکوت|در پس پرده به گوش نمی رسد.
-
این گریه ها، گمانه زنی
نامحسوس اندوهی است که در جان انسان ها زندگی می کند. گاهی دسته ما نگاه نمی کند و گریه های خاموش را از دست می دهد.
اما این اشک
مظلوم نیست. قلب |جان) انسان بیدار است و گریه های خاموش، اشکانسانی را فریاد می زنند.کلماتِ سوزان: دردهای پنهان
زبان، وسیله‌ای قدرتمند است که می‌تواند نوای شادی/صدای عشق/آهنگ دلنشین را به گوش دنیا برساند. اما گاه به ابزاری/سلاحی/موشکِ تبدیل می‌شود که دل را زخمی می‌رساند. کلمات جاودانه‌اند و هر حرفی مانند یک بار) موجب رنج و درد می‌شود.
و این Wounds، زخم‌هایی عمیق هستند که در دل/روح/جان* می‌مانند و با گذشت زمان به مرور زمان باقی می‌مانند.
صدای خاموش: لطیفه‌های جانگد|
در حوزه غم ، آهِ بی قرار به زبانش
خود می‌رساند ، جملات تماشایی از درد را (دردر می‌برد. _غم آن چنان جذاب است که
تمام از زندگی را می‌کشد. هر کلمه، یک
خسته از درستمحدود زندگی.
Report this page